Even voorstellen

Al enige jaren volg ik verschillende blogs. Blogs die me inspireren, amuseren of met praktische tips gevuld zijn. Al eerder heb ik gedacht dat een blog schrijven ook wel wat voor mij zou kunnen zijn. Toch kwam het nooit van de grond, zijn de ideeën nooit vastomlijnd geworden. Maar nu wil ik toch een poging wagen in blogland.

Eigenlijk met als eerste doel om puur voor mezelf mijn leven vast te leggen. Want het cliché is zo waar: de tijd vliegt!! Herinneringen vervagen en de drukte van alledag slokt me soms meer op dan ik zou willen. Met het opschrijven van ervaringen, kan ik deze later er altijd weer eens bijpakken.

Ik ben altijd dol op schrijven en lezen geweest, ik zou mijn schrijf-skills graag een beetje verder willen ontwikkelen en dat is dan gelijk het tweede doel van mijn blog.

En als ik op mijn beurt weer anderen kan inspireren en amuseren dan is dat als derde punt mooi meegenomen! Ik probeer zo eerlijk mogelijk te schrijven. Een beeld neer te zetten dat reëel is. Met alle struggles die een gezin nou eenmaal kent naast alle momenten van zonneschijn. Ik hoop dat mede-moeders (of vaders natuurlijk!) hier een stukje herkenning zullen vinden en er door bemoedigd zullen worden.

Dus...even voorstellen voor mogelijke bezoekers op dit blogje is wellicht handig.

Mijn naam is Mieke. Ik ben 31 jaar oud en woon met mijn lieve man en onze drie kinderen in het zuidwesten van Nederland. Mijn man staat voor de klas en ik ben verpleegkundige. Ik ben 16 uur per week werkzaam in een ziekenhuis. De afwisseling tussen gezin en werk bevalt me prima en is tot nu toe, (met wat creativiteit soms ;)), goed te behappen.
Met een fijn netwerk aan familie en vrienden om me heen hoef ik me niet snel te vervelen. Koken, lezen, wandelen met de hond en erop uit gaan met mijn gezin, zijn bezigheden die ik graag mag doen.

Toch zijn deze zaken (echtgenote, moeder, dochter, vriendin, werknemer enz) niet datgene wat mijn identiteit bepaalt.
Ik mag leven in de wetenschap dat ik vóór alles Gods geliefde kind ben. Ik ben niet wat ik doe, of wat ik heb, of wat anderen over mij zeggen. Ik ben Zijn kind! En niets kan dat veranderen! Dat is ten diepste mijn identiteit. Ik hoef niet te presteren om geliefd te zijn. Ik hoef geen punten te verzamelen om geaccepteerd te worden, ik hoef me niet mooier voor te doen dan ik ben;  Hij houdt van mij! Wat een rust gaat daarvan uit!
Al het andere is mij gegeven en ik probeer te leven vanuit dankbaarheid. Het leven is niet maakbaar. Je hebt geen 'recht' op gezondheid, een goed huwelijk en kinderen. Ik ervaar mijn rijke leven absoluut als geschenk. Ik probeer me hier steeds bewust van te zijn, al halen ontevredenheid en gemakzucht me soms in.... Het is een levenslang proces om de relatie met Jezus Christus, te ontdekken en te verdiepen. En mijn ultieme levensdoel is steeds meer te gaan lijken op Hem (alleen de baard mag van mij achterwege blijven, haha!)

Mijn doel is om regelmatig iets te posten. Dingen die me inspireren, bezig houden en anekdotes van mijn hectische leven. Ik wil met een beetje luchtigheid, relativeringsvermogen en humor mijn verantwoordelijke taak als moeder tegemoet treden op deze blog.

Weet je welkom!